Δριμεία κριτική στην Κυβέρνηση άσκησε ο Σίμος Κεδίκογλου με αφορμή τη συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής του νομοσχεδίου Κατρούγκαλου για τις αλλαγές στο Δημόσιο, τονίζοντας πως επιχειρείται η επάνοδος του κομματισμού στη δημόσια διοίκηση και η εξυπηρέτηση της εκλογικής πελατείας ανεξαρτήτως οικονομικού ή διπλωματικού κόστους. Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα του πως αντιλαμβάνεται η Κυβέρνηση τη δημόσια διοίκηση ανέφερε την περίπτωση της αντικατάστασης του Προέδρου του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης, όπου ξηλώθηκε εν μία νυκτί ο προηγούμενος Πρόεδρος για να αντικατασταθεί με τον πλέον αδιαφανή τρόπο από μία κυρία, χωρίς καμία εμπειρία δημόσιας διοίκησης, με μόνα προφανή προσόντα την προσωπική και την επαγγελματική σχέση της αντίστοιχα με δύο Υπουργούς.
Στη συνέχεια ο βουλευτής ανέφερε, πως το παρόν νομοσχέδιο, αγνώστου κόστους, περιέχει ασάφειες σε κρίσιμα σημεία σε μία προσπάθεια της Κυβέρνησης να αποδομήσει, με αξιοθαύμαστη ταχύτητα, κάθε εκσυγχρονιστική μεταρρύθμιση και να «ξηλώσει» κάθε αλλαγή, που είχε επιτευχθεί τα προηγούμενα χρόνια και που αποκαθιστούσε το κύρος της δημόσιας διοίκησης.
Ανέφερε δε πως οι ασάφειες και τα προβλήματα που θα δημιουργηθούν, επισημαίνονται και στην έκθεση του Επιστημονικού Συμβουλίου της Βουλής όπως για τη διαδικασία της αυτοδίκαιης αργίας και για τις επαναπροσλήψεις και τις διαθεσιμότητες, χαρακτηρίζοντας, παράλληλα, ως μεμπτό στοιχείο του νομοσχεδίου τη γενικότερη χαλάρωση σε πειθαρχικά ζητήματα που ευνοούν ουσιαστικά την ατιμωρησία.
Όπως σημείωσε το Επιστημονικό Συμβούλιο για το μέτρο της διαθεσιμότητας διατυπώνει την άποψη, ότι αποβλέπει στον περιορισμό του διογκωμένου δημόσιου τομέα, εξυπηρετεί την ορθολογική κατανομή του προσωπικού και σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται για αντισυνταγματική ρύθμιση, κάτι που και ο κ. Κατρούγκαλος πολλές φορές έχει υποστηρίξει.
Όσον αφορά στη ρύθμιση για τη «μη επιβολή πολιτικής επιστράτευσης ή οποιασδήποτε άλλης μορφής επίταξης προσωπικών υπηρεσιών ως μέτρο αντιμετώπισης απεργίας» ο Σίμος Κεδίκογλου τη χαρακτήρισε επικίνδυνη, επισημαίνοντας επίσης τις ενστάσεις αντισυνταγματικότητας για την εν λόγω ρύθμιση, που έχει το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής.
Για τη συμμετοχή των συνδικαλιστών στα πειθαρχικά συμβούλια, οι οποίοι με βάση διατάξεις του νομοσχεδίου θα τελούν υπό πλήρη ασυλία, ο βουλευτής απευθυνόμενος στον Υπουργό είπε ότι η συμμετοχή τους σημαίνει, ότι τους παραδίδουν τη δημόσια διοίκηση με ό, τι αυτό συνεπάγεται. Ο ίδιος μάλιστα υπενθύμισε, ότι έχει δει πως εννοούν τον κομματικό τους συνδικαλισμό, καθώς έχει υποστεί την εκδικητική μανία των συνδικαλιστών τους στην ΕΣΗΕΑ, που με τον πλέον παράνομο τρόπου του στέρησαν τη σύνταξη και την ιατροφαρμακευτική του περίθαλψη για μία κυβερνητική πράξη.
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο Σίμος Κεδίκογλου στάθηκε στις απαντήσεις που δόθηκαν από την Κυβέρνηση στις καταγγελίες και τις κοινοβουλευτικές ερωτήσεις για παραβίαση του Κώδικα Δεοντολογίας Υπουργών για να διαπιστώσει ότι η Κυβέρνηση δεν διαθέτει ιδιαίτερα αποθέματα ευθιξίας, μετά και την απάντηση του Υπουργού Επικρατείας που ισχυρίστηκε ότι: «το να νομοθετείς για πρώην – έστω- πελάτες σου και για πελάτες συνεργατών σου δεν παραβιάζει το άρθρο 6 του Κώδικα Δεοντολογίας» τη στιγμή που το εν λόγω άρθρο ορίζει ότι «Τα μέλη της κυβέρνησης οφείλουν να αποφεύγουν κάθε σύγκρουση συμφερόντων. Σύγκρουση συμφερόντων ανακύπτει από κάθε κατάσταση, στην οποία μέλος της κυβέρνησης ή σύζυγος ή στενός συγγενής ή άλλο πρόσωπο, φυσικό ή νομικό, στενώς συνδεόμενο με αυτό, έχει άμεσο ιδιωτικό συμφέρον, οικονομικό ή άλλο, το οποίο είναι δυνατό να επηρεάσει, ή δίδει ευλόγως την εντύπωση ότι επηρεάζει την αμερόληπτη και αντικειμενική εκπλήρωση των καθηκόντων του».
Τέλος, ζήτησε από την Κυβέρνηση να αναθεωρήσει τα σχέδιά της τα για τις Ανεξάρτητες Αρχές προτείνοντας να μην χρησιμοποιήσουν το όριο ηλικίας για τα μέλη του ΑΣΕΠ που στοχεύει στην εκδίωξη όλων στις Ανεξάρτητες Αρχές, ζητώντας να αφήσουν τουλάχιστον τους εν ενεργεία προέδρους και μέλη Ανεξάρτητων Αρχών να ολοκληρώσουν την εκ του νόμου προβλεπόμενη θητεία τους.
Ακολουθεί η ομιλία του Σίμου Κεδίκογλου:
«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τρεις μήνες έκλεισε η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-Ανεξαρτήτων Ελλήνων και έχουμε πλέον σαφή εικόνα των προτεραιοτήτων και των σκοπιμοτήτων της με τελευταία απόδειξη το παρόν νομοσχέδιο.
Δυστυχώς, οι προτεραιότητες της Κυβέρνησης δεν έχουν καμία σχέση με τις πιεστικές, τις επείγουσες ανάγκες της πατρίδας μας και της κοινωνίας μας. Προτεραιότητα της Κυβέρνησης δεν είναι η οικονομία, δεν είναι το ένα και πλέον εκατομμύριο άνεργοι. Το αποδεικνύει η δραματική επιδείνωση όλων των οικονομικών δεικτών τους τελευταίους μήνες. Άλλωστε, όταν τοποθετείς στο Υπουργείο Οικονομικών ένα πρόσωπο, που καθ’ ομολογίαν του -με αξιέπαινη ειλικρίνεια θα έλεγα- λέει ότι δεν ήξερε ούτε να συμπληρώσει μία φορολογική δήλωση, τότε είναι προφανές πως δεν έχεις ιδιαίτερες απαιτήσεις.
Γι’ αυτό και το μόνο σχέδιο της Κυβέρνησης που έχουμε ακούσει για το πρόβλημα της οικονομίας είναι μία απροσδιόριστη «πολιτική συμφωνία» με τους δανειστές. Τίποτα παραπάνω. Δεν έχουμε ακούσει καμία συγκεκριμένη πρόταση ανάπτυξης. Κάποιοι επιμένουν να πιστεύουν ότι τα λεφτά χαρίζονται και ότι η ανάπτυξη είναι μία εποχή του χρόνου που έρχεται νομοτελειακά. Θα ήταν για γέλια, αν δεν ήταν τόσο επικίνδυνα τα πράγματα.
Αντίθετα, η Κυβέρνηση νομοθετικά δείχνει αξιοθαύμαστη ταχύτητα για οτιδήποτε έχει σχέση με την ικανοποίηση της εκλογικής πελατείας, ανεξαρτήτως οικονομικού ή διπλωματικού κόστους.
Γι’ αυτό και στην Ελλάδα της κρίσης η Κυβέρνηση έδωσε νομοθετική προτεραιότητα στην επαναλειτουργία της ΕΡΤ και στην αποφυλάκιση του Σάββα Ξηρού.
Εξίσου αξιοθαύμαστα είναι τα καθεστωτικά αντανακλαστικά της Κυβέρνησης, όπως αποδεικνύει το παρόν νομοσχέδιο. Είναι ένα νομοσχέδιο αγνώστου κόστους, το οποίο το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους έχει κοστολογήσει πολύ αόριστα, στα 72 εκατομμύρια. Ωστόσο, κανείς δεν έχει σαφή εικόνα- φοβάμαι ούτε ο ίδιος ο Υπουργός- γιατί σε πλειάδα άρθρων το κόστος ορίζεται «κατ’ εκτίμησιν του επισπεύδοντος Υπουργού». Πόσο θα φτάσουν αυτές οι εκτιμήσεις δεν το ξέρουμε!
Όλα τα παραπάνω γίνονται σε ποιά συγκυρία; Όταν μαζεύουν τα ταμειακά διαθέσιμα από παντού για να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις, όταν βρίσκονται σε κρισιμότατη φάση οι διαπραγματεύσεις με τους δανειστές.
Όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι θέμα προτεραιοτήτων, όπως προανέφερα. Και απόλυτη προτεραιότητα της Κυβέρνησης, υπεράνω όλων των άλλων, αποδεικνύεται ότι είναι ο «εκσυνδικαλισμός» του κράτους. Περί αυτού πρόκειται. Η λέξη «εκδημοκρατισμός» πρώτα από όλα είναι προσβολή στη δημοκρατία μας. Είναι λοιπόν «εκσυνδικαλισμός», που έχει στόχο την επάνοδο του κομματισμού στη δημόσια διοίκηση.
Παράλληλα, επιχειρείται το «σκούπισμα» των ανεξάρτητων αρχών και μάλιστα από την πίσω πόρτα, με την επιβολή ενός φαινομενικά αθώου ορίου ηλικίας. Και όλα αυτά γίνονται ανερυθρίαστα, με απίστευτο κυνισμό.
Αφήνω στην άκρη το γεγονός ότι ο Υπουργός που εισαγάγει το νομοσχέδιο εξελίσσει τη συνθηματολογία της Αριστεράς. Πλέον, «νόμος είναι το δίκιο του πελάτη». Το αφήνω στην άκρη γιατί η ευθιξία δεν είναι κάτι που αποκτάται. Και από τις απαντήσεις που έδωσε η Κυβέρνηση στις καταγγελίες, αλλά και τις κοινοβουλευτικές ερωτήσεις για παραβίαση του Κώδικα Δεοντολογίας Υπουργών, διαπιστώνουμε ότι η Κυβέρνηση δεν διαθέτει ιδιαίτερα αποθέματα ευθιξίας.
Να σας θυμίσω ότι ο Κώδικας αυτός, στο άρθρο 6 ορίζει τα εξής: «Τα μέλη της κυβέρνησης οφείλουν να αποφεύγουν κάθε σύγκρουση συμφερόντων. Σύγκρουση συμφερόντων ανακύπτει από κάθε κατάσταση, στην οποία μέλος της κυβέρνησης ή σύζυγος ή στενός συγγενής ή άλλο πρόσωπο, φυσικό ή νομικό, στενώς συνδεόμενο με αυτό, έχει άμεσο ιδιωτικό συμφέρον, οικονομικό ή άλλο, το οποίο είναι δυνατό να επηρεάσει, ή δίδει ευλόγως την εντύπωση ότι επηρεάζει την αμερόληπτη και αντικειμενική εκπλήρωση των καθηκόντων του».
Βλέπετε, σύμφωνα με την απάντηση που έδωσε σε ερώτηση που καταθέσαμε μαζί με τον Κοινοβουλευτικό μας Εκπρόσωπο τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο Υπουργός Επικρατείας: «Το να νομοθετείς για πρώην- έστω- πελάτες σου και για πελάτες συνεργατών σου δεν παραβιάζει το προαναφερθέν άρθρο του Κώδικα Δεοντολογίας». Κυνικά και ανερυθρίαστα..
Βέβαια, το πώς αντιλαμβάνεται η Κυβέρνηση τη δημόσια διοίκηση φαίνεται χαρακτηριστικά στην περίπτωση της αντικατάστασης του Προέδρου του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης. Ξηλώθηκε εν μία νυκτί ο προηγούμενος Πρόεδρος, που είχε επιλεγεί μετά από εξαντλητική και αμερόληπτη διαδικασία τριών φάσεων, με πρόσκληση πολλών φορέων, της ΑΔΕΔΥ, του ΣΕΒ και του Συνηγόρου του Πολίτη, για να αντικατασταθεί με τον πλέον αδιαφανή τρόπο από μία κυρία, χωρίς καμία εμπειρία δημόσιας διοίκησης, με μόνα προφανή προσόντα –και λυπάμαι που το λέω αυτό- την προσωπική και την επαγγελματική σχέση της αντίστοιχα με δύο υπουργούς.
Επειδή η εν λόγω κυρία αρνήθηκε στην Επιτροπή να απαντήσει στην ερώτηση για την εμπειρία της σε δημόσια διοίκηση, καταθέτω το βιογραφικό της, το οποίο αποδεικνύει ότι δεν διαθέτει καμία εμπειρία διοίκησης, πόσο μάλλον δημόσιας.
Αυτό είναι ενδεικτικό παράδειγμα, γιατί το παρόν νομοσχέδιο κινείται στο ίδιο ακριβώς πνεύμα: την αποδόμηση κάθε εκσυγχρονιστικής μεταρρύθμισης και ξήλωμα κάθε αλλαγής που αποκαθιστούσε το κύρος της δημόσιας διοίκησης, που ξεχώριζε τα χλωρά από τα ξερά.
Τα προηγούμενα χρόνια δεν πετύχαμε και λίγα σε σχέση με τις συνθήκες που επικρατούσαν. Καταφέραμε σημαντικά πλήγματα στη διαφθορά και στην κακοδιοίκηση. Για πρώτη φορά το ελληνικό κράτος έμαθε πόσοι και ποιοι είναι οι πειθαρχικά και ποινικά υπόλογοι δημόσιοι υπάλληλοι.
Εξετάστηκαν πάνω από τρεις χιλιάδες περιπτώσεις, που ήταν για χρόνια στο συρτάρι και απομακρύνθηκαν εκατοντάδες υπάλληλοι, που έβλαψαν το δημόσιο συμφέρον και καταχράστηκαν στην εμπιστοσύνη των πολιτών.
Δημιουργήσαμε μόνιμες δομές παρακολούθησης κι ελέγχου της πειθαρχικής δικαιοσύνης για να μην επαναληφθούν οι ανάρμοστες συμπεριφορές του παρελθόντος. Εδραιώσαμε ασφάλεια δικαίου στους ελεγχόμενους υπαλλήλους μέσω της απομάκρυνσης των υπηρεσιακών παραγόντων από τα πειθαρχικά συμβούλια και της συμμετοχής μόνο δικαστικών λειτουργών. Αυτό επέφερε αύξηση της ταχύτητας εξέτασης υποθέσεων, αλλά και ποιοτική αναβάθμιση των εκδιδόμενων αποφάσεων. Και αυτό το σημειώνει και στην έκθεσή του ο Γενικός Επιθεωρητής δημόσιας διοίκησης.
Τώρα όλα αυτά τα επιτεύγματα απειλούνται από τις ρυθμίσεις του παρόντος νομοσχεδίου που ενισχύουν την επιρροή των συνδικαλιστών στη λειτουργία της δημόσιας διοίκησης, ακόμα και στα θέματα της πειθαρχικής δικαιοσύνης.
Ο στόχος σας είναι προφανής: Να εγκαθιδρύσετε κομματικό κράτος δίνοντας υπερεξουσίες στους συνδικαλιστές. Πόση εξουσία; Ακόμα και να μας πνίξουν στα σκουπίδια χωρίς η κοινωνία να μπορεί να αντιδράσει.
Είναι πρωτοφανής η ρητή αναφορά σε νομοσχέδιο ότι «σε καμία περίπτωση δεν επιβάλλεται πολιτική επιστράτευση ή οποιασδήποτε άλλης μορφής επίταξη προσωπικών υπηρεσιών, ως μέτρο αντιμετώπισης απεργίας». Αφήνετε την κοινωνία στο έλεος ακραίων απεργιακών κινητοποιήσεων.
Σας ρώτησα, κύριε Υπουργέ, στην επιτροπή τι θα κάνετε εάν -όπως δυστυχώς έχει ξανασυμβεί στο παρελθόν- η Αθήνα πνίγεται στα σκουπίδια. Το μόνο που βρήκατε να πείτε τότε και το επαναλάβατε και τώρα είναι, ότι στις υπηρεσίες κοινής ωφέλειας προβλέπεται προσωπικό ασφαλείας.
Κύριε Υπουργέ, γνωρίζετε πολύ καλά ότι το προσωπικό ασφαλείας είναι ανεπαρκές για μία Αθήνα γεμάτη σκουπίδια. Τι θα κάνετε; Θα βλέπετε τη δημόσια υγεία να απειλείται και θα κάθεστε με σταυρωμένα τα χέρια;
Ενδιαφέρουσα βέβαια ήταν και η άποψη που ακούστηκε από Βουλευτές της Συμπολίτευσης, ότι θα πρέπει να ικανοποιούνται όλα τα αιτήματα απεργών. Εάν το νομοθετήσουμε κι αυτό, τότε –ξέρετε- μπορούμε να καταργήσουμε τις απεργίες. Τι θα χρειάζονται; Θα στέλνουν οι συνδικαλιστές τα αιτήματα τους στον Υπουργό και αυτός θα τα ικανοποιεί υποχρεωτικά. Μαύρο χιούμορ έκανα, για να μην παρεξηγηθώ!
Ας σοβαρευτούμε, γιατί τα θέματα δημόσιας υγείας είναι πολύ σοβαρά και αυτή η ρύθμιση είναι επικίνδυνη. Δεν σας το λέμε μόνο εμείς. Σας το λέει και το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής, που έχει σοβαρότατες ενστάσεις αντισυνταγματικότητας για την εν λόγω ρύθμιση.
Το Συμβούλιο επισημαίνει ότι το άρθρο 21 παράγραφος 3 του Συντάγματος ορίζει ότι το Κράτος υποχρεούται να μεριμνά για την υγεία των πολιτών. Το δικαίωμα στην υγεία αποτελεί συνταγματικό όριο στην άσκηση άλλων συνταγματικών δικαιωμάτων, όπως είναι η απεργία. Το λέει και ο δικός σας συνταγματολόγος, ο κ. Χρυσόγονος.
Στην έκθεση του Επιστημονικού Συμβουλίου υπογραμμίζεται κατά λέξη ότι «η δια νόμου απόλυτη απαγόρευση της επίταξης προσωπικών υπηρεσιών σε περίπτωση απεργίας φαίνεται να εισάγει ανεπίτρεπτο περιορισμό στην εφαρμογή του άρθρου 21 παράγραφος 3 του Συντάγματος».
Με άλλα λόγια, το Επιστημονικό Συμβούλιο σας λέει ό, τι λέμε κι εμείς: «Η υγεία είναι πάνω από την απεργία!» Απαλλαγείτε από τις ιδεοληψίες σας και υπακούστε στο Σύνταγμα. Υπακούστε στην κοινή λογική.
Ένα άλλο μεμπτό στοιχείο του νομοσχεδίου είναι η γενικότερη χαλάρωση σε πειθαρχικά ζητήματα.
Ουσιαστικά, ευνοεί την ατιμωρησία, περιορίζοντας τους λόγους οριστικής παύσης και αδρανοποιώντας de facto το μέτρο της αυτοδίκαιης αργίας. Κανένας υπάλληλος δεν θα μπορεί να τεθεί σε αυτοδίκαιη αργία, για όσο σοβαρό αδίκημα κι αν έχει παραπεμφθεί αμετάκλητα, παρά μόνο αν έχει προφυλακισθεί. Λες και θα μπορούσε να πηγαίνει στη δουλειά, όντας στη φυλακή. Εκτός κι αν σκεφθήκατε να δίνετε άδεια εξόδου, να βγαίνουν από τη φυλακή, να πηγαίνουν στη δουλειά και μετά να επιστρέφουν το βράδυ.
Ακόμα κι αν έχει παραπεμφθεί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αμετάκλητα κάποιος για κακούργημα, για κλοπή, για απάτη, για εκβίαση, για δωροδοκία, αν δεν έχει προφυλακισθεί, αν έχει για παράδειγμα περιοριστικά μέτρα να εμφανίζεται 1η και 15 του μήνα στο Αστυνομικό Τμήμα της γειτονιάς του, τις υπόλοιπες μέρες θα πηγαίνει στη δουλειά του;
Ωραία δημόσια διοίκηση οραματίζεστε!
Κύριε Υπουργέ, λανθασμένα αντιμετωπίζετε τη χαλάρωση του πειθαρχικού δικαίου ως ένδειξη εύνοιας στους δημοσίους υπαλλήλους. Αντίθετα, το αυστηρό πειθαρχικό δίκαιο δίνει αξία στη δημόσια διοίκηση και προστατεύει τους συνεπείς υπαλλήλους απομακρύνοντας τους επιόρκους.
Και ο τίτλος του σχετικού άρθρου είναι ο πλέον άστοχος: «Αποκατάσταση του τεκμηρίου της αθωότητας στην πειθαρχική διαδικασία».
Είναι άστοχος γιατί το μέτρο της αυτοδίκαιης αργίας κρίθηκε στον ανώτατο βαθμό ως συνταγματικά αποδεκτό διοικητικό και όχι πειθαρχικό μέτρο. Συνεπώς, δεν προσέβαλλε σε καμία περίπτωση το τεκμήριο αθωότητας. Άλλωστε ο ελεγχόμενος ή η διοίκηση είχαν τη δυνατότητα αίτησης αναστολής
του μέτρου και να αποφασίσει σχετικά το αρμόδιο πειθαρχικό συμβούλιο.
Επιπλέον, η ρύθμιση για μαζική επιστροφή εντός μόλις δεκαπέντε ημερών όσων βρίσκονται σήμερα σε αυτοδίκαιη αργία, είναι μνημείο ασάφειας πραγματικά, κύριε Υπουργέ. Και επειδή η ασάφεια είναι ο παράδεισος του δικηγόρου, κύριε Υπουργέ, φροντίζετε οι συνάδελφοί σας να έχουν άφθονη δουλειά.
Οι ασάφειες αυτές, όμως, και τα πιθανά προβλήματα που θα δημιουργηθούν επισημαίνονται και στην έκθεση του Επιστημονικού Συμβουλίου της Βουλής. Το Συμβούλιο επισημαίνει ότι η διαδικασία της αυτοδίκαιης αργίας είναι ένα διοικητικό μέτρο που έχει κριθεί από το Συμβούλιο της Επικρατείας ως συνταγματικό, το οποίο ναι μεν είναι εξαιρετικό, αλλά παράλληλα είναι κρίσιμο για την αποκατάσταση της νομιμότητας και αποσκοπεί στην αποκατάσταση της εύρυθμης λειτουργίας της υπηρεσίας, αλλά και στην εγγύηση της εμπιστοσύνης του ευρύτερου κοινού., Το Επιστημονικό Συμβούλιο τονίζει ότι σε κάθε περίπτωση πρέπει να γίνει πιο λεπτομερής η ρύθμιση σχετικά με τις προϋποθέσεις άρσης της αυτοδίκαιης αργίας.
Ανάλογη είναι η τοποθέτηση του Συμβουλίου σχετικά με τα άρθρα για τις επαναπροσλήψεις και τις διαθεσιμότητες. Σημειώνει το Συμβούλιο το αυτονόητο που έχει κριθεί αρμοδίως στα δικαστήρια, ότι, δηλαδή, το μέτρο της διαθεσιμότητας αποβλέπει στον περιορισμό του διογκωμένου δημόσιου τομέα, εξυπηρετεί την ορθολογική κατανομή του προσωπικού και σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται για αντισυνταγματική ρύθμιση, όπως ο κ. Κατρούγκαλος πολλές φορές έχει υποστηρίξει.
Με τις ρυθμίσεις αυτές, όπως και με την κατάργηση του ελέγχου των δικαιολογητικών σε μονιμοποιήσεις, κύριε Υπουργέ, δεν δικαιώνετε, αδικείτε. Αδικείτε τους νέους πτυχιούχους, που δικαιούνται μία θέση στο δημόσιο. Αδικείτε την κοινωνία, που αξίζει την καλύτερη δυνατή δημόσια διοίκηση. Σας καλώ, κύριε Υπουργέ, να μας προσκομίσετε μία δικαστική απόφαση που να χαρακτηρίζει τις αποφάσεις της προηγούμενης Κυβέρνησης ως αντισυνταγματικές.
Βέβαια, για την ΕΡΤ άκουσα «τα εξ αμάξης», αν και το Συμβούλιο της Επικρατείας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, γνωμοδότησε οριστικά υπέρ της νομιμότητας και της συνταγματικότητας της απόφασης εκείνης.
Τελικά, κύριε Υπουργέ, ποιο όργανο είναι αρμόδιο να κρίνει τη συνταγματικότητα ή μη ενός νόμου ή μίας διοικητικής πράξης αν δεν είναι το Συμβούλιο της Επικρατείας;
Να έρθουμε, όμως, στους κεντρικούς πρωταγωνιστές του νομοσχεδίου, τους συνδικαλιστές. Είναι πρωτοφανής η διάταξη που ορίζει ρητά ότι σε καμία περίπτωση δεν συνιστά ανάρμοστη ή αναξιοπρεπή συμπεριφορά ή ανάξια για υπάλληλο διαγωγή η άσκηση συνδικαλιστικής, πολιτικής και κοινωνικής δράσης. Πλήρης ασυλία; Δηλαδή πλήρης ασυδοσία; Πώς ορίζεται η συνδικαλιστική, πολιτική και κοινωνική δράση; Επιτρέπονται οι προπηλακισμοί, οι βιαιοπραγίες, οι εγκλεισμοί; Τα έχουμε δει αυτά στο παρελθόν.
Πάνω απ’ όλα, όμως, ανησυχώ γιατί στο κόμμα σας έχετε μία συγκεχυμένη θέση για τη βία. Λέτε ότι υπάρχει καλή και κακή βία, ότι υπάρχει η βία της εξουσίας, υπάρχει και η επαναστατική βία.
Λέτε ότι η βία είναι η μαμή της Ιστορίας. Χρόνια τώρα ζητάμε να πείτε μία απλή φράση, ότι αποκηρύττετε κάθε μορφή βίας απ’ όπου και αν προέρχεται. Και όμως δεν μπορείτε να την πείτε. Γι’ αυτό ανησυχώ με τη διάταξη αυτή.
Επιπλέον, παραδίδετε ουσιαστικά τη δημόσια διοίκηση στους συνδικαλιστές. Αυτό σημαίνει συμμετοχή των συνδικαλιστών στα πειθαρχικά συμβούλια. Αφήνω στην άκρη την εκτροπή ένα συνδικαλιστικό όργανο να έχει πειθαρχικές αρμοδιότητες εκτός του καταστατικού του σκοπού και ρόλου. Ουσιαστικά, αν θα έχουν την πλειοψηφία στα πειθαρχικά συμβούλια, θα έχουν την εξουσία στα χέρια τους και θα τους τρέμουν όλοι. Ακόμα και ο αρμόδιος Υπουργός λίγα θα μπορεί να κάνει.
Ανησυχώ για τις συνέπειες γιατί έχω δει πώς εννοείτε το συνδικαλισμό, τον κομματικό σας συνδικαλισμό. Το έχω νιώσει στο πετσί μου με την εκδικητική μανία των συνδικαλιστών σας στην ΕΣΗΕΑ, που, με τον πλέον παράνομο τρόπο, μου στέρησαν τη σύνταξη και την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για μία κυβερνητική μου πράξη. Έτσι αντιλαμβάνεστε τη συνδικαλιστική δράση;
Αναγκάστηκα να προσφύγω στα δικαστήρια και η απόφαση που εξεδόθη πριν από λίγες μέρες και την οποία καταθέτω στα Πρακτικά, είναι πραγματικός κόλαφος για τους συνδικαλιστές σας.
Σε είκοσι δύο σελίδες εκθέτει αναλυτικά πόσο άκυρη, καταχρηστική και παράνομη ήταν η δίωξή μου, την οποία χαρακτηρίζει πολιτική, με στόχο την επίδειξη ισχύος για να με υποχρεώσουν να αλλάξω την πολιτική μου θέση και φυσικά καταδικάστηκε η ΕΣΗΕΑ.
Αυτά είναι επικίνδυνα μυαλά και τέτοιος συνδικαλισμός δεν χρειάζεται στη δημόσια διοίκηση, εκτός κι αν στοχεύεις στη δημιουργία κομματικού κράτους. Σε μία τέτοια περίπτωση δεν χρειάζεται να δημιουργείς θέσεις συντονιστών. Φτιάξε κατ’ ευθείαν θέσεις λαϊκών κομισάριων.
Τέλος, θα ήθελα να αναθεωρήσετε τα σχέδιά σας για τις Ανεξάρτητες Αρχές. Μην χρησιμοποιήσετε το όριο ηλικίας που αυθαίρετα βάλατε για τα μέλη του ΑΣΕΠ για να τους καθαρίσετε όλους στις Ανεξάρτητες Αρχές. Μάλιστα, το αλλάζετε το όριο. Στην αρχή ήταν εβδομήντα τρία, μετά πήγε εβδομήντα. Τώρα μας είπατε ότι είναι εβδομήντα τρία για τον Πρόεδρο, εβδομήντα για τα μέλη.
Κύριε Υπουργέ, για να είμαστε εντάξει πρέπει να αφήσετε τουλάχιστον τους εν ενεργεία προέδρους και μέλη Ανεξάρτητων Αρχών να ολοκληρώσουν την εκ του νόμου προβλεπόμενη θητεία τους, αλλιώς θα επιβεβαιώσετε τις χειρότερες υποψίες. Περισσότερα θα πούμε στη συνέχεια.
Φυσικά καταψηφίζουμε το νομοσχέδιο».
